Historiek

De haven van Blankenberge dateert van eind negentiende eeuw.

De werken startten in 1862 en in 1871 werd de schuilhaven in gebruik genomen.

De haven bleek van meet af aan problematisch om bij westenwind uit te varen, tevens onvoldoende diepgang voor de kielschepen. In 1913 bestonden er reeds plannen om een nieuwe haven aan de westkant van de havengeul aan te leggen. Na de oorlog, in 1925, werd een tweede project opnieuw bekeken doch om budgettaire redenen ging dat niet door.

Het Blankenbergs visserijbedrijf kende tussen de twee wereldoorlogen een constante achteruitgang en in juni 1944 op het einde van de oorlog vernietigden de Duitsers de volledige haveninfrastructuur. Moest de haven van Blankenberge behouden blijven? Uiteindelijk besliste men tot het herstel ervan, maar niet meer als vissersvaartuigen maar als jachthaven.

In 1953 kwam een eerste ponton voor het aanmeren van zeiljachten, nadien kwamen vaste vlotters. De havengeul werd uitgebaggerd en met de zomer van 1955 werd de Blankenbergse haven definitief als jachthaven geboekt. De plechtige inhuldiging gebeurde op 9 juli 1955 in aanwezigheid van heel wat personaliteiten en intussen was op 3 juni Scarphout Yachtclub Blankenberge opgericht. In de jaren zeventig werd beslist om ook de spuikom in te palmen als jachthaven. De inhuldiging gebeurde op 21 juni 1980 waarmee de capaciteit van de ligplaatsen op 800 boten werd gebracht. Meer recent werd de havenkade (barcadère) vernieuwd met een wandelpad en zitbanken. In 2000 werd gestart met een nieuwe uitbreiding welke officieel werd ingehuldigd tijdens de havenfeesten van 2004.

Al deze werken hebben vele honderden miljoenen gekost maar het behoud en de uitbouw van de oude vissershaven en van de spuikom zijn een zeer belangrijke troef in het Blankenbergs toeristisch bedrijf en zeker voor het havenkwartier.